Structureel racisme, vooroordelen, een kloof in onze maatschappij: De oud politica Kathleen Ferrier ziet in onze Nederlandse maatschappij nog veel sporen van ons verleden met slavernij. Zo benadrukte zij in een goed bezochte lezing op het zincafé in de Kogerkerk op vrijdagavond 24 maart.
‘Over welke slavernij hebben we het?’, zo vroeg ze zich af. Toch niet alleen over de trans-atlantische? Toch is ze blij met de excuses van onze ministerpresident. Omdat je ergens moet beginnen en op moet focussen.
Spreken over slavernij is een ongemakkelijk gesprek. Dat begint met het erkennen van deze onwenselijke situatie waarin de ene mens de ander haar menselijke waardigheid ontneemt. Die stap zijn we nu volop aan het zetten, al is er ook op dat terrein nog veel mis. Maar daarna: wat is een goede weg tot herstel van deze menselijkheid en verbinding met elkaar?
Kathleen pleit voor een spiritueel proces waarin er ruimte is om alle visies op het verleden en het heden te delen. Een soort nationale commissie voor waarheid en verzoening. Een samen zoeken naar nieuwe symbolen en nieuwe taal, op weg naar een gezamenlijke toekomst. Black souls matter, zij doen er toe. Kerken hebben helaas in het verleden de slavernij laten gebeuren of zelfs gefaciliteerd. Zij zouden nu het voortouw kunnen nemen in een proces van dialoog en ontmoeting.
‘Hoe zit het dan in de Zaanstreek?’, zo opperde een vraagsteller. Want de schepen van de slavenhandelaren, werden die niet in de Zaanstreek gebouwd? Ook dit kan natuurlijk nog goed worden uitgezocht. Onze burgerlijke gemeente is inmiddels een bescheiden onderzoek gestart. En als er ‘stompzinnige’ voorvallen van discriminatie en vooroordelen zijn: dan moeten die bestreden worden. Rechters zijn hier tegenwoordig gevoelig voor.
Het was een fijne en geanimeerde avond. Een opstap voor verdere actie en ontmoeting. In onze eigen dienst van 2 juli zal hier middels een gastspreker extra aandacht voor zijn.