“Is er nog steeds niets veranderd?“
Patricia Viereck is aan het woord in de Vermaning van Krommenie, zondag 25 mei jl.. Zij is voorzitter van Keti Koti Zaanstreek en ze vertelt hoe een familielid van haar werd aangehouden, geteasered, tegen de grond gedrukt en tegen de grond werd gehouden. Wat de aanleiding was? Het verhaal riep dezelfde reactie op als haar verzuchting of kern van dit verhaal: ‘Is er nog steeds niets veranderd?’
Dan doelen we op veranderingen na de excuses voor de slavernij twee jaar geleden en hoe het slavernijverleden en racisme doorwerkt tot op de dag van vandaag in onze samenleving.
“Is er nog steeds niets veranderd?”
Wanneer die woorden klinken, is een groep van zo’n 40 mensen bijeen, mensen vanuit de Surinaamse gemeenschap, mensen betrokken bij de samenwerkende Doopsgezinde Gemeenten te Zaandam en Krommenie, mensen die bewust voor deze dialoogmaaltijd zijn gekomen en zo ook Raoul Chocolaad en wethouder Gerard Slegers namens de gemeente Zaanstad; mensen met verschillende achtergronden die bereid zijn naar elkaars verhalen te luisteren voorafgaande aan de jaarlijkse herdenking van het slavernijverleden 30 juni-1 juli a.s..
Naast de inleiding van Patricia Viereck, het gedicht van stadsdichter Reinier en de inleiding van Kok Klever is er ruimte in gesprek te zijn met elkaar aan verschillende tafels. Deze gesprekken gaan over wat de aanwezigen raakt aan de doorwerking van het slavernijverleden, hoe dat aanwezig is in de samenleving en wat nodig is om de doorwerking ervan, inclusief het racisme, te doorbreken.
Een aantal reacties per tafels:
“Laten we solidair zijn met elkaar.”
“Het woord ‘jammer’ valt; ‘jammer dat het verschil er nog steeds is.”
“Het gaat er niet om de verschillen op te heffen; de verschillen zijn er. En hoe kunnen we juist de verschillen omarmen in plaats van deze tegen elkaar uit te spreken.”
“Er is beter onderwijs nodig over de wereldeconomie en nawerking van de slavernij.”
“De kloof tussen arm en rijk dichten met focus op de jeugd – in samenwerking met de burgerlijke gemeente.”
“Naar aanleiding van het gedicht en de ervaring van Patricia worden aan tafel ook andere discriminerende voorbeelden gedeeld. Er is verbazing dat dit nog steeds vaak gebeurt.
“Het is nodig het verleden te blijven noemen om in het heden te blijven staan.”
“Het verhaal van Patricia wordt herkend. Het gaat door. Andere voorbeelden worden toegevoegd. Het gaat al 40 jaar zo. Daarvoor nu ook samen aan tafel. We zijn nu bewuster van de voorvallen, maar hoe doorbreken wij dat? Welke stappen kunnen we zetten?”
“Bij het Nederlandse elftal is er wel verbondenheid ongeacht welke achtergrond of etniciteit. Een gezamenlijk doel en goed leiderschap is nodig! Die kunnen cohesie brengen.”
“Verbeteringen kunnen door en goed voorbeeld te geven, zaken aan te kaarten, onderwijs en door de confrontatie niet uit de weg te gaan.
Bij de terugkoppeling van de tafels bleek hoeveel behoefte er was aan gesprek per tafel én om de oogst ervan te delen met alle aanwezigen. De aanwezigen waren het erover eens dat velen die middag van goede wil waren; dat het mooi was met elkaar in gesprek te zijn over de verschillen en de doorwerking van het slavernijverleden en aanwezige racisme, maar dat het tegelijkertijd nodig blijft dat gesprek te blijven voeren en af te tasten wat nodig is voor een leefbare samenleving. Eén tafel liet daarbij weten dat voordat het gesprek kan plaatsvinden het van belang is te weten met wie je aan tafel zit, met wie je in gesprek bent. Ook zo te ontdekken dat er meerdere mensen zijn met verschillende migratieachtergronden en -verhalen.
Zondag 22 juni is er een bijeenkomst in buurthuis de Poelenburg over Winti-Slavernij-Dekolonisatie, aanvang 14.00-18.00 uur.
Maandag 30 juni is de jaarlijkse herdenking bij de Anton de Kombrug, Martin Luther Kingweg Zaandam, aanvang 19.00 uur met inloop vanaf 18.30 uur.
Zaterdag 5 juli is er een familieviering voor een ieder bij Podium Flux, Hemkade 48 Zaandam, inloop vanaf 14.00 uur.
Voor meer informatie over deze activiteiten kunt u mailen naar info@ketikoti-zaanstreek.nl
