Een oproep hoop door te geven voor een toekomst gericht op het leven.

Dankzij de intentie van de directeur van Museum Voorlinden om niet te blijven steken bij wanhoop die crises met zich meebrengen, maar op zoek te gaan naar wegen die verder gaan, ging een 12 -tal doopsgezinden uit Krommenie, Koog en Zaandam dinsdag 27 juni jl. richting Museum Voorlinden te Wassenaar.

De tentoonstelling was meer dan de moeite waard. Kunstenaars vanuit verschillende contexten raakten aan thema’s die het leven schaden en de mens oproept tot het nadenken hierover. Tegelijkertijd waren de kunstwerken zodanig gecreëerd dat er een dimensie van transformatie in te herkennen was; namelijk datgene dat ook weer opriep tot perspectief en een vernieuwd leven.

Zo bracht de Oekraïense kunstenares Zhanna Kadyrova ons om een gedekte tafel met broden. Deze broden had zij gevormd en gesneden vanuit rivierstenen. Het liet ons stilstaan bij de oorlog in onze Europese samenleving, een situatie waardoor deze kunstenares gedwongen was te vluchten en haar ‘brood’ te verdienen met kunst. En tegelijkertijd drong de vraag zich op: ‘Hoe broodnodig is het met elkaar het levensbrood te delen in deze wereld als teken van hoop?’

Zo hing daar aan die witte muur een zwart glooiend gordijn van kunstenaar Shilpa Gupta uit India. Niets bijzonders op het eerste oog. Totdat helder wordt dat dit gordijn 70 kg. weegt doordat het gemaakt is van gegoten kanonmetaal. Materiaal dat anders gebruikt wordt voor geweld, nu voor kunst om er verder over na te denken.

En zo maakten meer kunstwerken indruk op de groep. Indrukken en inzichten die we deelden tijdens de lunch in het kerkgebouw van de Nederlandse Protestantenbond te Wassenaar. Het leidde tot één van die inzichten: ‘Wat wanneer zo’n klein groepje kunstenaars hoop weet te delen aan 12 mensen op een ochtend … ‘ Wat wanneer die hoop vermenigvuldigd werd door de groep en deze weer verder brengt …?!

Wat een hoopvolle tentoonstelling.

Foto hieronder toont het kunstwerk ‘Palianytsia’ (2022) van Zhanna Kadyrova