Geloven beweegt ons!

‘Vol van verwachting zijn wij gekomen om weer te weten waartoe wij bestaan.’ Zo werd voluit gezongen op de buitendag in Dopersduin. Op een zonnige zondag 3 september waren maar liefst 35 personen op weg gegaan om elkaar te ontmoeten. Dat begon met taarten en lekkers die waren meegenomen. In de openingsdienst troffen we Abraham en Ruth die over hun reis en bezieling vertelden. Daarna gingen we op volgorde van leeftijd staan om in groepjes te worden ingedeeld voor de volgende etappe: een speciaal uitgezet ganzenbord over het terrein met vragen en opdrachten.

Het levend ganzenbord nodigde ons uit zelf in beweging te komen. In vijf groepen buiten en één binnen, waggelden we langs de verschillende getallen met vragen. Door eerst een rij te maken van de aanwezigen in volgorde van leeftijd, waren de groepen mooi verdeeld over jong en oud. En natuurlijk gaf het een mooi overzicht van de leden en vrolijkheid. Door de verschillende vragen die gaandeweg het spel gesteld werden, was er ruimte voor gesprek. Bijvoorbeeld door te delen wat we weten over Malala of Anne Frank, of wat ons rust geeft of wie ons inspireert om in beweging te komen. Ook als gemeente en wat welke ideeën wij daar bij hebben. Of hoe geloven mensen aanzet tot een pelgrimstocht en welke wij zelf zouden willen ondernemen. Ook was er gedacht aan het spelelement waarbij de groep in de put zou kunnen zitten. Het was er maar één, gelukkig. Het spel zette ons op een mooie manier in beweging.

Daarna was het tijd voor de lunch dankzij de mensen van Mennorode die dat heerlijk hadden voorbereid. Het prachtige weer nodigde uit ook even heerlijk buiten te zijn. Toch sloeg de klok ook alweer snel half 2. Tijd voor de keus voor twee workshops.

Bij de ene workshop werd men uitgenodigd een mooie ‘gemeente-quilt’ voor Doopsgezind Zaanstreek te maken. Verschillende lapjes van 15 X 15 waren al uitgesneden. Aan de deelnemers om die te bewerken met hun eigen ideeën over wat je beweegt, inspireert of bemoedigd. Daarna werden alle lapjes op een passende wijze bij elkaar gelegd zodat er een quilt in de vorm van een sprei van gemaakt kan worden. Deze zal vanuit onze gemeenten worden gebracht bij leden die aan huis gebonden zijn en het op prijs stellen om deze quilt een tijdje in huis te hebben.

In de ander workshop ging het zowel over het thema hoe geloven ons beweegt, maar ook dat er beweging, verandering, in het geloof zit. Die verandering kunnen we beschrijven aan de hand van iemands levensloop en visie op geloof door de jaren heen. Die verandering kan ook besproken worden aan de hand van verschillende dimensies, in dit geval hoe de Duitse theologe Dorothee Sölle die dimensies heeft omschreven als een via positiva, waarbij het gaat om onze zegeningen, een via negativa, waarbij het gaat om de wonden die we ervaren, en een via transformativa, waarbij het ook gaat om transformatie vanuit de gebrokenheid en ongerechtigheid naar gerechtigheid en vrede. Deze beweging treffen we bijvoorbeeld bij pelgrims die zich empathisch verbinden aan een ander, maar ook fysiek op pad gaan om te delen in de wonden van een ander en samen te kijken hoe er en weg van leven mogelijk blijft. Deze beweging kunnen we ook op persoonlijk niveau invullen, wat zijn onze zegeningen, waar ervaren wij de gebrokenheid en hoe kunnen we ook verder leven vinden. En zo verder op gemeenteniveau.

Het mooie was dat de zegeningen stroomden op de papieren en in het gesprek benadrukt werd hoe belangrijk het is de zegeningen te tellen. Persoonlijk, in de samenleving en voor de gemeente. De wonden werden ook benoemd, zowel die wonden die we zien in de wereld om ons ons, maar ook in de nabijheid van ons persoonlijk leven. Een workshop over de via transformativa volgt. Deels omdat de groepen er niet aan toe kwamen, deels omdat dit ook een dimensie is die vraagt naar meer gesprek.

Na de afsluitende viering waarin verschillende elementen van de Buitendag terugkwamen, wensten we elkaar een wel thuis en tegelijkertijd een verdergaan van het gemeente zijn voor het nieuwe seizoen, een beweging naar wat ons tegemoet wil komen aan verwondering vanuit onze zorg voor elkaar en zegeningen.